طرح و ساخت پرسا

فرانچایز چیست؟

فرانچایز: این صنعت از پر طرفدار ترین اشکال کسب کار مخصوصا در کشور های در حال توسعه می باشد.

فرانچایز یعنی استفاده از نام یک برنده معتبر و دارایی های فکری آن کسب کار که تحت قرارداد های مشخص و پرداخت هزینه هایی به عنوان حق استفاده از آن برند تحت اختیار یک فرد حقیقی یا یک شرکت حقوقی قرار می گیرد.

مدل کسب و کار بیشتر در بازار رستوران، فست فود و کافی شاپ دیده می شود.

و معروف ترین آن ها در دنیا مک دونالد است.

از نمونه های ایرانی این صنعت می توان به هایدا ، بوف، آیس پک و فروشگاه های زنجیره ای کوروش اشاره کرد.

در فرانچایز یک طرف بعنوان فرانچایز دهنده (فرانچایزرfranchiser) به طرف دیگر بعنوان فرانچایز گیرنده (فرانچایزی franchisee) حق استفاده از نام تجاری خود را در زمینه های سازمان دهی، اموزش، تامین مواد، بازاریابی،مدیریت و غیره می دهد و در ازای ان درصدی از درامد را دریافت می کند.

فرانچایز به هر یک از کسب کار های کوچک اجازه می دهد که:

تحت نام تجاری مشترک فعالیت کند و از یک متد آزمایش شده و موفق شده استفاده کند.

فرانچایز یک استراتژی کسب کار برای جذب و نگهداری مشتری هست.

فرانچایز طرح و ساخت پرسا[/caption]

تاریخچه:

ایالت متحده ی امریکا مهد تجارت های فرانچایز در دنیا شناخته شده است.

این صنعت را نخستین بار ایساک سینگر در سال 1850ارایه کرد.

او خالق مفهوم و مدل فرانچایز است و ایرانیان با چرخ های خیاطی او آشنایی دارند.

او برای جذب مشتری بیشتر برای چرخ خیاطی هایش از فرانچایز استفاده کرد.

از دیگر نمونه های قرار داد های موفقیت امیز مشابه آقای جان.اس. پمبرتون در مورد شرکت کوکاکولا بوده است.

در قراردادهای معاصر، رستوران های غذای اماده ، به خصوص مک دونالد امریکایی موفقیت امیز ترین نمونه های این نوع قرار داد ها هستند.

تعریف مدل فرانچایز

می توان گفت یک همکاری و ارتباط بلندمدت بین فرانچایز دهنده و فرانچایز گیرنده می باشد.

از نظر کارشناسان طرح و ساخت پرسا در این امر فرانچایز دهنده حق استفاده و بهره وری از لیسانس و برند خود را به فرنچایز گیرنده می دهد.

همچنین علاوه بر آن در زمینه سازمان دهی، آموزش، تامین مواد، بازاریابی و مدیریت به فرنچایز گیرنده راهنمایی و کمک می کند.

اما در ازای آن مبلغی از درآمد فرنچایز گیرنده را در اختیار می گیرد.

به عنوان تعریف خلاصه فرانچایز می توان گفت: یک روش از نوع همکاری در دنیای کسب و کار است که برای تولید و عرضه یک محصول یا خدمت استفاده می شود.

مزایا مدل فرانچایز:

مزایا برای فرانچایزی:

1= استفاده از یک برند شناخته شده و عدم نیاز به ایجاد برند جدید

2= استفاده از دارايي هاي فكري مشخص و موفق

3= كاهش ريسك سرمايه گذاري به علت استفاده ازبرند معتبر و حمایت از طرف فرانچایزر

4= شانس بیشتر: برای گرفتن وام و اعتبار مالی به دلیل ریسک شکست کمتر

5= حمایت از طرف شرکت فرنچایزر: اطمینان ازبرخورداری حمایت اجرایی و عملیاتی یک نهاد بزرگتر در روزهای سخت

مزایا برای فرنچایز دهنده:

1= توسعه کم هزینه: توسعه شعب توسط خود فرانچايزر هزینه سرمایه ای زیادی دارد که به راحتی نمی تواند این حجم سرمایه را تامین کند.

2= دسترسی به پول بیشتر برای تبلیغات: فرانچايزر مقداری هزینه برای تبلیغات از زیر مجموعه های خود دریافت می کند و می تواند به راحتی به تبلیغات بپردازد.

3= بازاريابي: تعدد تعداد شعب خود نوعي بازاريابي است و كسب و كار جاي خود را در ذهن مشتري باز خواهد كرد.

معایب مدل فرانچایز:

معایب برای فرانچایزی:

1= كاهش درآمد: فرانچایزی باید از ابتدا وجهی به فرانچایزر بپردازد؛

سپس باید به ازای هر فروش نیز درصدی را به فرانچایزر بدهد.

همین امر باعث کاهش درآمد می شود.

فرانچایزر به سود خالص فرانچایزی کاری ندارد و همان ابتدا از فروش درآمد خود را بر می دارد.

2= انجام كار به روش ديگران: کار را باید به دستور و استانداردهای دیگران انجام داد؛

حق کمترین دخالت در فرآیند بهره برداری و کسب و کار وجود ندارد.

حتی در برخی موارد حق تغییر ظاهر مغازه بدون تائید فرانچایزر هم وجود ندارد.

اگر در برخی از قراردادهای فرانچایزر ذکر شده باشد فرانچایزی به خاطر تخطی از قوانین و استاندارد شدیدا جریمه می شود.

3= کار سخت و زیاد: در مدل فرانچایز باید به سختی کار کرد، به خاطر درصد بالای حق امتیاز فرانچایزرباید فروش زیادی داشت.

پس باید ساعات بسیاری کار کرد و هزینه ها را کم کرد.

4= عدم کنترل روی کار خود: فرانچایزی روی کار و روش های آن و محصولات و امکانات و طراحی آن هیچ دخالتی ندارد.

ممکن است اشتباهات مدیریتی از طرف فرانچایزر، طراحی بد محصول و کیفیت پایین آن و یا هر نقص دیگری از طرف مدیریت فرانچایزی را به نابودی بکشد، بی آن که تقصیری داشته باشد.

5= وابستگي شديد به صاحب برند: با توجه به ذات پروژه که فرانچایز می باشد.

کلیه امور تامین مواد اولیه، لجستیک، برنامه ریزی، تبلیغات، آموزش و غیره کلاً متاثر ار فرانچایزر می باشد.

معایب برای فرنچایز دهنده:

1= مدیریت سخت تر: مدیران فرنچایزی را استخدام نکرده اند؛ با آنها قرارداد مشارکت تجاری دارند.

پس نمی توانند به راحتی آنها را مدیریت کنند؛ تغییرات سخت تر و زمان بر تر خواهد بود.

2= سخت تر شدن نوآوری: فرانچایزر اگر بخواهد یک محصول جدید، یک روش جدید یا یک فرآیند جدید را امتحان کند.

تا زمانی که بخواهد همه زیردستان خود را با روش جدید آشنا کند زمان زیادی طول می کشد.

به همین دلیل نوآوری سخت تر و کندتر می شود.

انواع فرانچایز:

1= توليدي: در این روش، امتیاز رسمی تولید یک سری محصولات و یا خدمات با استفاده کامل از نام تجاری، به افراد دیگر واگذار می شود.

بسیاری از برندهای خوراکی و نوشیدنی را می توان مثال زد که از این نوع هستند.

2= توزیعي: در این قرارداد، فرانچایزی مطابق الزامات یک سیستم توزیعی، به توزیع و فروش محصولاتی می پردازد.

که ممکن است توسط فرانچایزر تولید شده باشد که از آن به مدل تولیدی- توزیعی یاد میشود.

در این روش، تنها حق فروش یک سری محصولات و یا خدمات با استفاده از لوگو و بدون پشتیبانی دائمی از کسب و کار، به افراد دیگر داده می شود.

در این روش، ارتباط بین فروشنده و عرضه کننده مستقیم است.

نمونه ای از این نوع، برندهای پمپ بنزین هستند که تنها حق فروش فرآورده های نفتی خود را به سایر افراد می دهند.

در این نوع، غیر از فروش، سایر خدمات بر عهده فرانچایزر خواهد بود.

3= خدماتی: به موجب این قرارداد، فرانچایزی حق ارائه خدماتی را تحت نشان های تجاری فرانچايزر به دست مي آورد.

برای مثال مراکز تعویض روغن خودرو یا شستشوی اقلام خانگی و خدماتی نظیر هتلداری و رستوران ها، از این دست محسوب مي شوند.

4= صنعتی: این روش تلفیقی از تولید و توزيع است.

در این مورد فرانچایزی، کالا را مطابق با دستورالعمل هاي فرانچایزر تولید و تحت علامت تجاری فرانچایزر به فروش می رساند.

فرانچایز چیست؟

فرانچایز: این صنعت از پر طرفدار ترین اشکال کسب کار مخصوصا در کشور های در حال توسعه می باشد.

فرانچایز یعنی استفاده از نام یک برنده معتبر و دارایی های فکری آن کسب کار که تحت قرارداد های مشخص و پرداخت هزینه هایی به عنوان حق استفاده از آن برند تحت اختیار یک فرد حقیقی یا یک شرکت حقوقی قرار می گیرد.

مدل کسب و کار بیشتر در بازار رستوران، فست فود و کافی شاپ دیده می شود.

و معروف ترین آن ها در دنیا مک دونالد است.

از نمونه های ایرانی این صنعت می توان به هایدا ، بوف، آیس پک و فروشگاه های زنجیره ای کوروش اشاره کرد.

در فرانچایز یک طرف بعنوان فرانچایز دهنده (فرانچایزرfranchiser) به طرف دیگر بعنوان فرانچایز گیرنده (فرانچایزی franchisee) حق استفاده از نام تجاری خود را در زمینه های سازمان دهی، اموزش، تامین مواد، بازاریابی،مدیریت و غیره می دهد و در ازای ان درصدی از درامد را دریافت می کند.

فرانچایز به هر یک از کسب کار های کوچک اجازه می دهد که:

تحت نام تجاری مشترک فعالیت کند و از یک متد آزمایش شده و موفق شده استفاده کند.

فرانچایز یک استراتژی کسب کار برای جذب و نگهداری مشتری هست.

فرانچایز طرح و ساخت پرسا[/caption]

تاریخچه:

ایالت متحده ی امریکا مهد تجارت های فرانچایز در دنیا شناخته شده است.

این صنعت را نخستین بار ایساک سینگر در سال 1850ارایه کرد.

او خالق مفهوم و مدل فرانچایز است و ایرانیان با چرخ های خیاطی او آشنایی دارند.

او برای جذب مشتری بیشتر برای چرخ خیاطی هایش از فرانچایز استفاده کرد.

از دیگر نمونه های قرار داد های موفقیت امیز مشابه آقای جان.اس. پمبرتون در مورد شرکت کوکاکولا بوده است.

در قراردادهای معاصر، رستوران های غذای اماده ، به خصوص مک دونالد امریکایی موفقیت امیز ترین نمونه های این نوع قرار داد ها هستند.

تعریف مدل فرانچایز

می توان گفت یک همکاری و ارتباط بلندمدت بین فرانچایز دهنده و فرانچایز گیرنده می باشد.

از نظر کارشناسان طرح و ساخت پرسا در این امر فرانچایز دهنده حق استفاده و بهره وری از لیسانس و برند خود را به فرنچایز گیرنده می دهد.

همچنین علاوه بر آن در زمینه سازمان دهی، آموزش، تامین مواد، بازاریابی و مدیریت به فرنچایز گیرنده راهنمایی و کمک می کند.

اما در ازای آن مبلغی از درآمد فرنچایز گیرنده را در اختیار می گیرد.

به عنوان تعریف خلاصه فرانچایز می توان گفت: یک روش از نوع همکاری در دنیای کسب و کار است که برای تولید و عرضه یک محصول یا خدمت استفاده می شود.

مزایا مدل فرانچایز:

مزایا برای فرانچایزی:

1= استفاده از یک برند شناخته شده و عدم نیاز به ایجاد برند جدید

2= استفاده از دارايي هاي فكري مشخص و موفق

3= كاهش ريسك سرمايه گذاري به علت استفاده ازبرند معتبر و حمایت از طرف فرانچایزر

4= شانس بیشتر: برای گرفتن وام و اعتبار مالی به دلیل ریسک شکست کمتر

5= حمایت از طرف شرکت فرنچایزر: اطمینان ازبرخورداری حمایت اجرایی و عملیاتی یک نهاد بزرگتر در روزهای سخت

مزایا برای فرنچایز دهنده:

1= توسعه کم هزینه: توسعه شعب توسط خود فرانچايزر هزینه سرمایه ای زیادی دارد که به راحتی نمی تواند این حجم سرمایه را تامین کند.

2= دسترسی به پول بیشتر برای تبلیغات: فرانچايزر مقداری هزینه برای تبلیغات از زیر مجموعه های خود دریافت می کند و می تواند به راحتی به تبلیغات بپردازد.

3= بازاريابي: تعدد تعداد شعب خود نوعي بازاريابي است و كسب و كار جاي خود را در ذهن مشتري باز خواهد كرد.

معایب مدل فرانچایز:

معایب برای فرانچایزی:

1= كاهش درآمد: فرانچایزی باید از ابتدا وجهی به فرانچایزر بپردازد؛

سپس باید به ازای هر فروش نیز درصدی را به فرانچایزر بدهد.

همین امر باعث کاهش درآمد می شود.

فرانچایزر به سود خالص فرانچایزی کاری ندارد و همان ابتدا از فروش درآمد خود را بر می دارد.

2= انجام كار به روش ديگران: کار را باید به دستور و استانداردهای دیگران انجام داد؛

حق کمترین دخالت در فرآیند بهره برداری و کسب و کار وجود ندارد.

حتی در برخی موارد حق تغییر ظاهر مغازه بدون تائید فرانچایزر هم وجود ندارد.

اگر در برخی از قراردادهای فرانچایزر ذکر شده باشد فرانچایزی به خاطر تخطی از قوانین و استاندارد شدیدا جریمه می شود.

3= کار سخت و زیاد: در مدل فرانچایز باید به سختی کار کرد، به خاطر درصد بالای حق امتیاز فرانچایزرباید فروش زیادی داشت.

پس باید ساعات بسیاری کار کرد و هزینه ها را کم کرد.

4= عدم کنترل روی کار خود: فرانچایزی روی کار و روش های آن و محصولات و امکانات و طراحی آن هیچ دخالتی ندارد.

ممکن است اشتباهات مدیریتی از طرف فرانچایزر، طراحی بد محصول و کیفیت پایین آن و یا هر نقص دیگری از طرف مدیریت فرانچایزی را به نابودی بکشد، بی آن که تقصیری داشته باشد.

5= وابستگي شديد به صاحب برند: با توجه به ذات پروژه که فرانچایز می باشد.

کلیه امور تامین مواد اولیه، لجستیک، برنامه ریزی، تبلیغات، آموزش و غیره کلاً متاثر ار فرانچایزر می باشد.

معایب برای فرنچایز دهنده:

1= مدیریت سخت تر: مدیران فرنچایزی را استخدام نکرده اند؛ با آنها قرارداد مشارکت تجاری دارند.

پس نمی توانند به راحتی آنها را مدیریت کنند؛ تغییرات سخت تر و زمان بر تر خواهد بود.

2= سخت تر شدن نوآوری: فرانچایزر اگر بخواهد یک محصول جدید، یک روش جدید یا یک فرآیند جدید را امتحان کند.

تا زمانی که بخواهد همه زیردستان خود را با روش جدید آشنا کند زمان زیادی طول می کشد.

به همین دلیل نوآوری سخت تر و کندتر می شود.

انواع فرانچایز:

1= توليدي: در این روش، امتیاز رسمی تولید یک سری محصولات و یا خدمات با استفاده کامل از نام تجاری، به افراد دیگر واگذار می شود.

بسیاری از برندهای خوراکی و نوشیدنی را می توان مثال زد که از این نوع هستند.

2= توزیعي: در این قرارداد، فرانچایزی مطابق الزامات یک سیستم توزیعی، به توزیع و فروش محصولاتی می پردازد.

که ممکن است توسط فرانچایزر تولید شده باشد که از آن به مدل تولیدی- توزیعی یاد میشود.

در این روش، تنها حق فروش یک سری محصولات و یا خدمات با استفاده از لوگو و بدون پشتیبانی دائمی از کسب و کار، به افراد دیگر داده می شود.

در این روش، ارتباط بین فروشنده و عرضه کننده مستقیم است.

نمونه ای از این نوع، برندهای پمپ بنزین هستند که تنها حق فروش فرآورده های نفتی خود را به سایر افراد می دهند.

در این نوع، غیر از فروش، سایر خدمات بر عهده فرانچایزر خواهد بود.

3= خدماتی: به موجب این قرارداد، فرانچایزی حق ارائه خدماتی را تحت نشان های تجاری فرانچايزر به دست مي آورد.

برای مثال مراکز تعویض روغن خودرو یا شستشوی اقلام خانگی و خدماتی نظیر هتلداری و رستوران ها، از این دست محسوب مي شوند.

4= صنعتی: این روش تلفیقی از تولید و توزيع است.

در این مورد فرانچایزی، کالا را مطابق با دستورالعمل هاي فرانچایزر تولید و تحت علامت تجاری فرانچایزر به فروش می رساند.